Ποιοι τα έκρυψαν, πού βρίσκονται: Τα σεντούκια με τις λίρες για τα οποία ρισκάρουν τη ζωή τους οι Έλληνες χρυσοθήρες

Κάποιες φορές με άδεια, αλλά τις περισσότερες εν κρυπτώ και με κίνδυνο όχι μόνο να συλληφθούν και να καταδικαστούν αλλά και να χάσουν τη ζωή τους, οι Έλληνες χρυσοθήρες αποτελούν μια πραγματικότητα. Ομάδες ανθρώπων που δεν ανήκουν σε μια ενιαία κατηγορία, αλλά συνδέονται από την κοινή τους δίψα να ανακαλύψουν θησαυρούς που θα αλλάξουν τη μοίρα τους.

Κατά καιρούς, μάλιστα, ορισμένες από αυτές τις ανθρώπινες ιστορίες θα φτάσουν μέχρι και τα δελτία ειδήσεων. Σχεδόν πάντα όχι για καλό λόγο, αφού τις περισσότερες φορές αφορούν κάποιο τραγικό περιστατικό που σχετίζεται με την συγκεκριμένη δραστηριότητα. Πολύ πρόσφατα άλλωστε διαβάσαμε για τον τραγικό θάνατο ενός 53χρονου όταν κατέρρευσε αυτοσχέδια σήραγγα στην οποία εγκλωβίστηκε. Μαζί του ήταν άλλα τρία άτομα που, χωρίς άδεια, έψαχναν ακολουθώντας τα ίχνη ενός αστικού μύθου που έχει γιγαντωθεί εδώ και δεκαετίες.

Τι ψάχνουν στον ελλαδικό χώρο;

Στο μυαλό μας όταν ακούμε ή διαβάζουμε για χαμένο θησαυρό, αυτόματα το μυαλό μας σταματά στην εικόνα ενός σεντουκιού με λάφυρα που κάποιος πειρατής (απαραίτητα με γάντζο στο ένα χέρι και πιθανότατα κάλυμμα στο ένα μάτι) κρύβει σε ένα νησί…

Συνήθως το σκηνικό ολοκληρώνεται με την ύπαρξη ενός υποτυπώδους και σχεδόν παιδικού χάρτη, ο οποίος μαρτυρά το ακριβές σημείο που έχει θαφτεί το σεντούκι με το πολυπόθητο περιεχόμενο. Αυτά, βέβαια, ισχύουν στον κινηματογράφο, αφού στην περίπτωση της Ελλάδας τα δεδομένα είναι διαφορετικά.

Η πρώτη μεγάλη κατηγορία είναι αυτή που αφορά τις αρχαιότητες. Συνήθως συνδέεται με κυκλώματα αρχαιοκαπηλίας, αφού βάσει νόμου όσα αντίστοιχα αντικείμενα βρίσκονται μετά από ανασκαφές ή σε ναυάγια στη θάλασσα ανήκουν στο κράτος.

Για να φτάσουμε στο επόμενο χρονικό σημείο στο οποίο οι κυνηγοί χαμένων θησαυρών εστιάζουν την προσοχή τους, πρέπει να κάνουμε ένα άλμα αιώνων και να φτάσουμε στην περίοδο της Τουρκοκρατίας. Σε όλη την Ελλάδα, ειδικά στην Ήπειρο, τη Θράκη, τη Θεσσαλία, αλλά όχι αποκλειστικά, υπάρχουν μύθοι για τις τουρκικές λίρες που έθαβαν οι Τούρκοι κατά την αποχώρησή τους από τα ελληνικά εδάφη, με την ελπίδα ότι θα επέστρεφαν κάποτε. Κάτι που φυσικά δεν συνέβη.

Τέλος, ένα άλλο σκέλος αγγίζει τον 20ό αιώνα. Κατά κύριο λόγο την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τον Εμφύλιο που ακολούθησε, συνδέοντας τους θησαυρούς με λίρες πάλι, μα αυτή τη φορά αγγλικές. Σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια για δεκαετίες κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα ανάλογες ιστορίες για κασόνια ολόκληρα γεμάτα με χρυσά νομίσματα, τα οποία βρίσκονται κάπου θαμμένα κάτω από τη γη και περιμένουν την «χρυσοθηρική» σκαπάνη που θα τα βγάλει ξανά στην επιφάνεια.

Οι… καυτοί Γόννοι

Το πρόσφατο περιστατικό στους Γόννους Λάρισας ήταν μόνο ένα από τα πολλά που έχουν συμβεί στην περιοχή εδώ και δεκαετίες. Ο θρύλος θέλει κάπου στην περιοχή να υπάρχει θησαυρός από τους Τούρκους και μάλιστα ορισμένοι έφτασαν στο σημείο να ταξιδέψουν στη γειτονική χώρα στην προσπάθειά τους να αντλήσουν πληροφορίες οι οποίες θα μπορούσαν να τους φανούν χρήσιμες ώστε να φέρουν εις πέρας μια αποστολή στην οποία απέτυχαν όλοι οι προηγούμενοι.

Η… φρενίτιδα για τις χαμένες τουρκικές χρυσές λίρες και άλλους θησαυρούς που χώθηκαν σε δύο βαρέλια, έχει φέρει στην περιοχή άνδρες από όλη την Ελλάδα. Πολλοί από αυτούς είχαν εξασφαλίσει νωρίτερα άδεια από τις Αρχές, ενώ υπάρχει και μια περίπτωση που ξεχωρίζει.

Η εκσκαφή έγινε κατόπιν άδειας με θεατές σχεδόν όλους τους κατοίκους του χωριού, αφού συνέβη στην κεντρική πλατεία! Σκάφτηκαν αρκετά σημεία κοντά στον μεγαλοπρεπή πλάτανο και μάλιστα ακόμη και σήμερα ξεχωρίζει μια ρωγμή η οποία υπενθυμίζει σε όλους εκείνη την αποτυχημένη προσπάθεια!

Κατά καιρούς ορισμένοι ήταν τόσο βέβαιοι για την ύπαρξη χαμένων θησαυρών στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας που οδηγήθηκαν σε ανοησίες, όπως για παράδειγμα ένας 60χρονος που γκρέμισε το ίδιο του το σπίτι, πιστεύοντας ότι θα βρει κάτι στα θεμέλια…

Ο θησαυρός του Αλή-πασά

Ίσως ο πιο διαδεδομένος θρύλος σχετικά με θησαυρούς στην Ελλάδα είναι αυτός για τον Αλή Πασά. Τον κυβερνήτη ουσιαστικά ολόκληρης της περιοχής της Ηπείρου για κάτι παραπάνω από 30 χρόνια. Σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν, λίγο πριν το θάνατό του και το ξέσπασμα της Επανάστασης, αποφάσισε να μετακινήσει την κινητή περιουσία του από τα Γιάννενα όπου βρισκόταν

Από εκεί και πέρα κυκλοφορούν αμέτρητες εκδοχές σχετικά με την έκταση του θησαυρού του, τα ακριβή σημεία που βρίσκονται (αρκετά χωριά τον… διεκδικούν) ή και τους λόγους για τους οποίους χάθηκε.

Κάποιοι λένε για τρία μουλάρια φορτωμένα με χρυσάφια και νομίσματα, ενώ άλλοι φτάνουν σε σημείο να κάνουν λόγο για ολόκληρους τόνους από… καλούδια. Πράγμα σαφώς υπερβολικό… Όπως και να ‘χει ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα, ίσως και νωρίτερα, πολλοί υπέκυψαν στον πυρετό του χρυσού και οι ιστορίες για νόμιμες ή παράνομες εκσκαφές είναι αναρίθμητες.

Εκείνη που μάλλον ξεχωρίζει αναμφίβολα αφορά μια 75χρονη, στην αυλή του σπιτιού της οποίας θεωρήθηκε ότι είναι θαμμένος ο θησαυρός. Ορισμένοι επιχείρησαν να σκάψουν σήραγγα σε διπλανό οικόπεδο για να πετύχουν το σκοπό τους, ενώ η υπόθεση είχε φτάσει το 2015 μέχρι και τα δικαστήρια…

Θησαυροί «υπάρχουν» και αλλού

Πάντως η Θεσσαλία και η Ήπειρος δεν είναι τα μόνα σημεία… ενδιαφέροντος για τους χρυσοθήρες.  Την… τιμητική της έχει και η περιοχή γύρω από το Παγγαίο, εκεί όπου κατά την αρχαιότητα λειτουργούσαν μεταλλεία χρυσού και όχι μόνο. Θεωρώντας ότι θα χτυπήσουν κάποια ανεξερεύνητη «φλέβα» πολλοί επιστρέφουν ακόμη και μέχρι τις μέρες μας. Το κακό σε αυτήν την περίπτωση είναι ότι στο πέρασμα του χρόνου έχουν καταγραφεί καταστροφές σε βραχογραφίες (κάποιες χρονολογούνται από το 3.000 π.Χ) οι οποίες έχουν προκληθεί από ανθρώπινη δραστηριότητα…

Επιπλέον, πολλά άλλα σημεία της ελληνικής επικράτειας έχουν συνδεθεί με θρύλους που κατά κύριο λόγο σχετίζονται με την Τουρκοκρατία ή τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που φαίνεται ότι είναι οι δύο ιστορικές περίοδοι από τις οποίες έχουν ξεπηδήσει οι περισσότεροι αστικοί μύθοι.

Για παράδειγμα στη Μάνη, την Αιτωλοακαρνανία και την Πελοπόννησο υπάρχουν πολλές ιστορίες που δεν κάνουν λόγο μόνο για θησαυρούς που είχαν κρύψει οι ίδιοι οι Οθωμανοί, αλλά για λάφυρα των οπλαρχηγών την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, τα οποία ξεχάστηκαν μέσα σε σπήλαια.

Αντίστοιχα σε βουνά της Στερεάς Ελλάδας, όπως η Γκιώνα και ο Παρνασσός ή στον Ταΰγετο στην Πελοπόννησο θα διαβάσεις αντίστοιχες ιστορίες για τη δράση ανταρτών που είχαν καταφέρει να βάλουν χέρι στις αγγλικές λίρες και κάπου βρίσκονται, ακόμη και διάσπαρτα σεντούκια ή ακόμη και απλοί σάκοι γεμάτοι με τα… αντικείμενα του πόθου κάθε χρυσοθήρα…

Πηγή: menshouse.gr

Προηγούμενο άρθροElectronet Β.Κ. Καζάνα: 72 χρόνια δίπλα μας! Μεγάλα δώρα και μεγάλες προσφορές!
Επόμενο άρθροΗ Carglass® συμμετείχε δυναμικά στον 17ο Αγώνα Greece Race for the Cure®