«Έφυγε» από τη ζωή σήμερα, Πέμπτη 11 Μαΐου 2023, η Στέλλα Κωστάκου – Βλαχούλη σε ηλικία 53 ετών.
Η κηδεία της θα γίνει αύριο, Παρασκευή 12 Μαΐου, στις 13:00, από τον Ιερό Ναό Αναστάσεως του Λαζάρου (Νέο Κοιμητήριο Λάρισας).
Αφήνει πίσω της σύζυγο και παιδιά.
Συγκλονίζει με το αποχαιρετιστήριο μήνυμά της, η Πρόεδρος του Συλλόγου Καρκινοπαθών Λάρισας, Ιωάννα Καραβάνα:
«Η Στελλίτσα μας δεν είναι πια εδώ. Το αστεράκι του Συλλόγου μας. Μοναδική σε όλα της. Στο λεξικό της ζωής της υπήρχε χώρος μόνον για τις λέξεις:
Χαμόγελο
Αγκαλιά
Ευγένεια
Αξιοπρέπεια
Κουράγιο
Πίστη
Δύναμη
Προσφορά
Ανιδιοτέλεια
Αφοσίωση
Συνέπεια
Γυρνάω πίσω στο χρόνο και βρίσκω μόνο όμορφες στιγμές. Σε κάθε κάλεσμα, σε κάθε ανάγκη, σε κάθε δράση του Συλλόγου μας, πρώτη απ’ όλους μας εκείνη θα δήλωνε παρούσα. Ακόμα κι όταν το δικό της «παρούσα» φάνταζε σε όλους μας ανθρωπίνως αδύνατον. Κι όμως κάθε φορά μας ξάφνιαζε.
Γιατί πάντα ήταν «εκεί». Στις πλατείες, στο δρόμο, στα νοσοκομεία, στους θαλάμους της χημειοθεραπείας. Βιαζόταν να τελειώσει τις δικές της θεραπείες για να τρέξει κοντά μας. Και κοντά σε όποιον είχε ανάγκη. Τριγυρνούσε και μοίραζε παντού φως και αγάπη. Σε κάθε ασθενή, σε κάθε συγγενή που περίμενε με τις ώρες τον δικό του άνθρωπο να τελειώσει τη θεραπεία του. Κι είχε έναν γλυκό και παρήγορο λόγο πάντοτε να πει. Για όλους.
Τη λάτρευαν όλοι. Ασθενείς, νοσηλευτές, γιατροί. Την αγαπήσαμε όλοι μας. Πώς να γινόταν κι αλλιώς; Ήταν αδύνατον να γνωρίσεις και να μην αγαπήσεις τη Στελλίτσα. Να μην υποκλιθείς στο μεγαλείο της ψυχής της. Στην ευγένεια, την δοτικότητα, την προσφορά της. Ήταν πάντα «εκεί». Ποτέ με θλίψη, ποτέ με παράπονο, ποτέ με θυμό ή απογοήτευση. Για τίποτα. Και για κανέναν. Ήταν πάντα «εκεί» με τα πανέμορφα μάτια της, το υπέροχο χαμόγελό της, τα χρωματιστά καλοταιριασμένα της ρούχα, τις πέρλες της. Για τη Στέλλα η λέξη θάρρος δεν ήταν έλλειψη φόβου. Ήταν δύναμη να συνεχίζει να προχωρά παρά τους φόβους της.
Όλα όσα υπήρξε, όλα όσα σκέφτονταν, ο τρόπος πάνω απ΄ όλα που έζησε, είναι για μένα όλα αυτά που θα συνθέτουν από δω και πέρα την «απουσία» της. Μια «απουσία» που για όλους όσους ευτυχήσαμε να διασταυρωθούν οι δρόμοι μας αυτά τα πέτρινα χρόνια της, δε θα είναι άλλο τίποτα από μια ανώτερη ακόμα μορφή Παρουσίας της. Στο καλό Στελλίτσα μας!».
