Σε παραίτηση από τον ρόλο του συμβούλου καλλιτεχνικού σχεδιασμού του Θεσσαλικού Θεάτρου οδηγήθηκε, σύμφωνα με απόλυτα ασφαλείς πληροφορίες της «Ε», ο Λάκης Λαζόπουλος.
Η απόφασή του, που έχει ήδη γνωστοποιηθεί στον δήμαρχο Λαρισαίων κ. Θανάση Μαμάκο, προέκυψε μετά από μία σειρά διαφωνιών, καθυστερήσεων και εμποδίων που συνάντησε στο πλαίσιο της συνεργασίας του με το Θεσσαλικό.
Η συνεργασία του Λάκη Λαζόπουλου με τον Θανάση Μαμάκο ήταν εξαιρετική, ωστόσο δεν συνέβαινε το ίδιο με τον πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου και τον καλλιτεχνικό διευθυντή. Ο δήμαρχος άλλωστε -λόγω υποχρεώσεων- είναι αδύνατον να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα σε κάθε επί μέρους κομμάτι. Ο Λάκης Λαζόπουλος -σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες- διαπίστωσε πως τις αποφάσεις για το καλλιτεχνικό κομμάτι του Θεσσαλικού Θεάτρου τις παίρνει τελικά ο πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου, και όχι ο καθ’ ύλην αρμόδιος καλλιτεχνικός διευθυντής, όπως θα έπρεπε!
Ο γνωστός δημιουργός είχε αποδεχθεί την πρόταση του δημάρχου Θανάση Μαμάκου να συνδράμει το ιστορικό περιφερειακό θέατρο της πόλης μας και να συμβάλει ουσιαστικά στη νέα του πορεία. Ωστόσο, όπως επισημαίνουν πηγές, το θεσμικό περιβάλλον, οι διοικητικές αγκυλώσεις και η απουσία ευελιξίας, δεν επέτρεψαν ποτέ ουσιαστική καλλιτεχνική συνδιαμόρφωση ή λειτουργική συμμετοχή του στο πρόγραμμα.
Παρά τις αρχικές προσδοκίες, σύντομα κατέστη σαφές ότι ο ρόλος του περιοριζόταν σε μια περισσότερο τυπική θέση, δίχως πραγματική επιρροή στις αποφάσεις. Ο ίδιος διαπίστωσε ότι βασικές πρωτοβουλίες και προτάσεις του, είτε προσέκρουαν σε αδιέξοδα, είτε ματαιώνονταν στην πράξη, γεγονός που καλλιέργησε ένα κλίμα αδυναμίας παρέμβασής του.
ΝΑΥΑΓΙΣΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ
Ενδεικτική της κατάστασης είναι η τύχη τριών διαφορετικών παραγωγών, που επιχειρήθηκε από τον Λάκη Λαζόπουλο να δρομολογηθούν. Η πρώτη αφορούσε θεατρικό έργο το οποίο είχε παρουσιαστεί με επιτυχία στην Αθήνα και προτεινόταν να ανέβει στο Θεσσαλικό Θέατρο με νέα διανομή και σκηνοθετική καθοδήγηση.
Το έργο αυτό είχε έντονο επαρχιακό χαρακτήρα, ρεαλιστικό σκηνικό, δυνατότητα περιοδείας και -κατά τον ίδιο- σύνδεση με την ταυτότητα της Λάρισας. Ωστόσο, φέρεται να δημιουργήθηκαν ενστάσεις σχετικά με τον τίτλο του έργου(!), με αποτέλεσμα να αποσυρθεί η πρόταση, ώστε να αποφευχθεί οποιαδήποτε παρέμβαση στη δημιουργική φυσιογνωμία του.
Στη συνέχεια, αναζητήθηκε άλλη παράσταση, με στόχο την ενίσχυση του παιδικού ρεπερτορίου. Για τον σκοπό αυτό απευθύνθηκε στην καταξιωμένη δημιουργό του παιδικού θεάτρου Κάρμεν Ρουγγέρη, η οποία, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, έκανε όλες τις απαραίτητες παραχωρήσεις ώστε να καταστεί εφικτή η παραγωγή.
Ωστόσο, και αυτή η προσπάθεια οδηγήθηκε σε αδιέξοδο, καθώς το Διοικητικό Συμβούλιο «ανακάλυψε» εκ των υστέρων ότι δεν είχε τα χρήματα για την παραγωγή!
Το τρίτο, και πιο πρόσφατο, εγχείρημα αφορούσε τη δημιουργία καλοκαιρινής παραγωγής της «Ειρήνης» του Αριστοφάνη, σε συνεργασία με γνωστό ιδιωτικό παραγωγό, με πρωταγωνιστή τον Κώστα Κόκλα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, είχε προηγηθεί πλήρης συνεννόηση μεταξύ της καλλιτεχνικής διεύθυνσης, του ίδιου του Λαζόπουλου και του παραγωγού, με τον Λαζόπουλο να αναλαμβάνει μάλιστα τη διασκευή του έργου χωρίς αμοιβή.
Παρά την αρχική συμφωνία, η συνεργασία κατέρρευσε και πάλι, όταν τέθηκαν από το Θεσσαλικό Θέατρο όροι προς τον παραγωγό, που κάνουν την παραγωγή πιο ακριβή και εν τέλει μη αποδεκτούς από τον παραγωγό.
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΑΣΦΥΞΙΑ
Αυτό που, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, αποτέλεσε τη «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι» ήταν η γενικευμένη αίσθηση ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται εντός του θεάτρου από διοικητικά στελέχη, χωρίς ουσιαστική συμμετοχή του ίδιου.
Μάλιστα, φέρεται να εκφράστηκε η άποψη ότι σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να ασκήσει ρόλο καλλιτεχνικού διευθυντή υπό αυτές τις συνθήκες, καθώς οι περιορισμοί και η έλλειψη ελευθερίας δεν είναι συμβατοί με την καλλιτεχνική του αντίληψη.
Σε κύκλους κοντά στον καλλιτέχνη γίνεται λόγος για «διαρκή αναδίπλωση» του Θεάτρου απέναντι σε κάθε νέα ιδέα, ακόμη και όταν αυτή συνοδευόταν από ορατές προοπτικές επιτυχίας. Αυτή η επαναλαμβανόμενη πρακτική, σε συνδυασμό με την απουσία ξεκάθαρης στρατηγικής για το μέλλον του Θεσσαλικού Θεάτρου και την ασάφεια γύρω από την αξιοποίηση χώρων όπως το θέατρο του πρώην ΟΥΗΛ, οδήγησαν τελικά στην παραίτηση.
ΠΑΡΩΝ
Παρά την αποχώρησή του, ο Λάκης Λαζόπουλος επιθυμεί να παραμείνει ενεργός πολιτιστικά στη Λάρισα, εφόσον δημιουργηθούν οι συνθήκες για αυτό. Μάλιστα ως καλλιτέχνης θα επιθυμούσε -χωρίς να διεκδικεί τον ρόλο του πρώτου- να συμμετάσχει με κάποια παράστασή του όταν ανοίξει το αρχαίο θέατρο της Λάρισας.
Το ζήτημα πάντως αναδεικνύει -με ακόμη έναν τρόπο- τις δυσκολίες αξιοποίησης ανθρώπων με εμπειρία και διεθνή παρουσία, σε τοπικούς θεσμούς, όταν αυτοί παραμένουν εγκλωβισμένοι σε μια εσωστρεφή, γραφειοκρατική και συχνά φοβική αντίληψη.
Πηγή: eleftheria.gr
